Οι Ρίζες μας

ΕΠΤΑΝΗΣΑ

Ιόνιο Πέλαγος. Μία απέραντη έκταση υδάτινης γαλήνης. Ένα μέρος ονειρικό. Ενα άλλο κομμάτι της Ελλάδας, όπου η αρμύρα του,η αύρα του ,το κύμα του σφυχταγκαλιάζουν  επτά νησιά επτά θαύματα του κόσμου.

Με χρώμα ανέπαφο από τον τουρισμό ,καταπράσινα, με δαντελωτά ακρογιάλια, χρυσαφένιες αμμουδιές και ανέγγιχτες από το χρόνο φυσικές καλλονές. Ιστορικά μνημεία ταξιδεύουν κάθε περιηγητή σε εποχές ρομαντικές. Από την αρχαιότητα ως σήμερα ξεχωρίζουν για τις παραμυθένιες ομορφιές τους, τον πολιτισμό τους και την ιδιαίτερη κουλτούρα των κατοίκων τους. Άνθρωποι χαμογελαστοί, καλοσυνάτοι που κάθε κουβέντα τους γίνεται τραγούδι και κάθε τους κίνηση χορός.,

Νησιά πανέμορφα με ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Αστείρευτες φυσικές καλλονές και ξεχωριστή κουλτούρα.. Κάθε ένα  και μια  ιστορία. Κάθε λιμάνι και μια εικόνα ανεπανάληπτης ομορφιάς. Κάθε πόλη και ακρογιάλι ένα όνειρο θερινής βραδιάς που παίρνει σάρκα και οστά κάτω από το Αυγουστιάτικο φεγγάρι του βαθυγάλαζου ουρανού

Χαρακτηριστικό τους, ο φυσικός πλούτος  .  Πλούσια σε βλάστηση με σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας, και με πολλά φυσικά αξιοθέατα και ενδιαφέροντα γεωλογικά φαινόμενα.. Στο Ιόνιο ζουν μερικά από τα είδη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση στη Μεσόγειο, η καρέτα-καρέττα και η μεσογειακή φώκια.Από την αρχαιότητα ως σήμερα ξεχωρίζουν για τις παραμυθένιες ομορφιές τους, τον πολιτισμό τους και την ιδιαίτερη κουλτούρα των κατοίκων τους.

Η πλούσια πολιτιστική τους κληρονομιά, με την ιταλική επίδραση ,από την περίοδο της Ενετοκρατίας – ιδιαίτερα στον τομέα της μουσικής,  έχει κύριο γνώρισμα τις χαρακτηριστικές επτανησιώτικες καντάδες.Στα μουσεία των Επτανήσων υπάρχουν σπάνια εκθέματα και αποτυπώνουν έκδηλα την πολιτιστική κληρονομιά τους .

Είναι η γενέτειρα σημαντικών προσωπικοτήτων. Ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, ο Διονύσιος Σολωμός, ο Νίκος Καββαδίας, ο Ανδρέας Λασκαράτος, ο Νικόλαος Μαντζαρος, ο Αγγελος Σικελιανός, ο Ιωάννης Μεταξάς, ο Μαρίνος Αντύπας , ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, ο Ανδρέας Κάλβος, ο Λορέντζος Μαβίλης και πολλοί άλλοι  έκαναν διάσημη την επτανησιακή κουλτούρα σε όλο τον κόσμο. Χαρακτηρίζονται από μια κοινή ιστορική πορεία τόσο κατά την αρχαιότητα, όσο και κατά τους Βυζαντινούς χρόνους, την περίοδο την Ενετοκρατίας και τη σύγχρονη εποχή.

Το σύντομο σεριάνη μας στις Ιονιοπελαγίτικες ομορφιές ξεκινά εκεί που συναντιώνται τα κύματα της Αδριατικής με το ιόνιο.Εκεί που σμίγει ο φλοίσβος από το κύμα με τις ατέλειωτες καντάδες.Ενας κόσμος διαφορετικός  από όλους τους άλλους.Εργατικός ,καλοσυνάτος, φιλόξενος,ανήσυχος,ατέλειωτα ερωτευμένος με την μουσική τα γράμματα και τον πολιτισμό.

ΚΕΡΚΥΡΑ

Το καταπράσινο νησί της Κέρκυρας, με την απαράμιλλη φυσική ομορφιά, την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά και τη σύγχρονη  τουριστική υποδομή, είναι το γνωστότερο νησί του Ιονίου. Στο στόμιο της Αδριατικής, απέναντι από τις ηπειρωτικές ακτές αποτελεί το βορειότερο από τα νησιά του Ιονίου και συγχρόνως το δυτικότερο τμήμα του Ελληνικού χώρου.  Το νησί πήρε το όνομά του από την νύμφη Κόρκυρα, κόρη του ποταμού Ασωπού, που την ερωτεύτηκε ο Ποσειδώνας, την έκλεψε και την έφερε στην Κέρκυρα. Από την ένωσή τους γεννήθηκε ο Φαίακας, ο πρώτος βασιλιάς του νησιού. Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Ναυσίθοος που ήταν πατέρας του γνωστού από την Οδύσσεια, Αλκινόου.
Το ξενικό όνομα Corfu προήλθε από την νέα πόλη που δημιουργήθηκε, μέσα στο παλιό φρούριο των δύο κορυφών, την πόλη των Κορφών.
Σαν έμβλημα της Κέρκυρας έχει καθιερωθεί η «απήδαυλος ναύς», για να αποδοθεί η ναυτική ικανότητα των Φαιάκων, που ήταν τόσο εξαιρετική, ώστε μπορούσαν να ταξιδεύουν με τα καράβια τους ακόμη και χωρίς πηδάλιο.

Πρωτεύουσα του νησιού η πανέμορφη Κέρκυρα, μια από τις ωραιότερες πόλεις της Ελλάδας. Κτισμένη σε μια ατενή λωρίδα γης χρωστά τη γοητεία της στα τελείως ανόμοια στοιχεία της, απομεινάρια διαφορετικών πολιτισμών.

 Σ’ αυτό το νησί με τα πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά και τους γραφικούς κολπίσκους το πράσινο αγγίζει τη θάλασσα όλο το χρόνο, στολισμένο με τα χρώματα των ανθισμένων λουλουδιών και των γεμάτων καρπούς δέντρων, και οι άνθρωποι επικοινωνούν με απλότητα, ευγένεια και σεβασμό στην ιστορία και τον πολιτισμό τους.

 Οι Κερκυραίοι είναι άνθρωποι καλλιεργημένοι με μεγάλη μουσική και καλλιτεχνική κληρονομιά. Στο νησί η όπερα έχει αγαπηθεί από τα χρόνια των Βενετών και οι παραστάσεις προσελκύουν πάντα πολύ κόσμο. Στην Κέρκυρα το παρελθόν ζει μέσα στο παρόν, γεγονότα τα οποία γιορτάζονταν για Εκατοντάδες χρόνια συνεχίζουν ακόμα και σήμερα με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο.

 Η Κέρκυρα, διεθνές τουριστικό κέντρο, συνδυάζει άριστα την ξεκούραση με τη διασκέδαση και την έντονη νυχτερινή ζωή. Το νησί ζει στους δικούς του ρυθμούς, γεμάτους ποίηση και μουσική αλλά παράλ­ληλα ανταποκρίνεται με την τουριστική του υποδομή στις απαιτήσεις και του πιο δύσκολου επισκέπτη.

 Στην πόλη της Κέρκυρας με τις μεγάλες πλατείες όπως η δημοφιλής Σπιανάδα και τα στενά λιθόστρω­τα δρομάκια, τα γνωστά καντούνια, η Ιταλική επί­δραση φαίνεται έντονα.

 Εδώ δένουν αρμονικά, δημιουργώντας μια πόλη μοναδικής ομορφιάς και αισθητικής, τα αγγλικά αρχοντικά, ,και τα Βενετσιάνικα μνημεία.

Δυτικά της πόλης της Κέρκυρας, Βρίσκεται η Παλαιοκαστρίτσα, μικρός επίγειος παράδεισος και το Αγγελόκαστρο, Βυζαντινό φρούριο του 13ου αιώνα. Στα νότια, το Κανόνι είναι ένα από τα δημοφιλέ­στερα σημεία του νησιού.

 ΠΑΞΟΙ

Τους Παξούς σύμφωνα με τη μυθολογία ο Ποσειδώνας απέσπασε με τη τρίαινά του από την Κέρκυρα , που αποτέλεσε ερωτικό καταφύγιο για τον ίδιο και την Αμφιτρίτη

  Το μικρότερο από τα γνωστά νησιά του Ιονίου. Ένας πανέμορφος μικρόκοσμος, κατάφυτος με αμπέλια και ελιές, που μοιάζει με μεγάλο ανθισμένο κήπο. Οι Παξοί είναι τόσο μικροί σε επιφάνεια, που μπορεί κανείς να τους περπατήσει από άκρη σε άκρη. Η εντυπωσιακή είσοδος του νησιού, στο Γάη, που την προστατεύουν δύο νησάκια, προδιαθέτει για τη φυσική του ομορφιά.  

Δαντελωτά ακρογιάλια, μικροί μαγευτικοί όρμοι, καταπράσινοι λόφοι, εντυπωσιακά βράχια και θαλάσσιες σπηλιές.  

 Κατοικημένοι από την αρχαιότητα οι Παξοί, υπήρξαν πάντοτε συνδεδεμένοι με την Κέρκυρα. Πρωτεύουσα είναι ο μεγαλύτερος οικισμός, ο Γάϊος, με ωραία επτανησιακά σπίτια και μικρά δρομάκια.

Στην είσοδο του νησιού, στο νησάκι της Παναγιάς, βρίσκεται το ομώνυμο μοναστήρι που η γιορτή του το Δεκαπενταύγουστο, κρατάει όλη νύχτα και τελειώνει με χορό στην πλατεία της πόλης. Στη Λάκκα, παραθαλάσσιο χωριουδάκι με ελιές και πεύκα, βρίσκεται η θαλασσινή σπηλιά της Υπαπαντής με την βυζαντινή εκκλησία.

Γραφικός είναι ο Λόγγος, όπου βρίσκει κανείς φρέσκο ψάρι και ήσυχες παραλίες για μπάνιο.

Φυσικά λιμάνια και τα τρία, προσελκύουν το καλοκαίρι πλήθος ιστιοπλοϊκών σκαφών.

ΛΕΥΚΑΔΑ

Η Λευκάδα πήρε το όνομα της από τους λευκούς απόκρημνους βράχους που βρίσκονται στο νοτιότερο ακρωτήρι του νησιού, το Λευκάτα.

Εκεί που η παράδοση θέλει την ποιήτρια Σαπφώ να δίνει τέλος στη  ζωή της, εξ αιτίας του άτυχου ερωτά της για τον Φάωνα.

Η Λευκάδα συνδυάζει αρμονικά το μπλε και πράσινο και περιτριγυρί­ζεται από μοναδικές σμαραγδένιες αμμουδιές με χαρακτηριστική άμμο που μοιάζει με αυγά περιστεριού, όπως την τραγουδάει ο ποι­ητής της, Άγγελος Σικελιανός.

Είναι μοναδικό νησί και ξεχωρίζει από όλα τα νησιά του Ιονίου για την εύκολη πρόσβαση που διαθέτει. Από τη στεριά τη χωρίζει διώρυγα και την ενώνει γέφυρα συνεχούς ροής.

Το κλίμα είναι μεσογειακό και ο καιρός ήπιος, Το νησί είναι κατάσπαρτο από ελιές, αμπέλια, κυπαρίσσια, βελανιδιές, πεύκα, πλατάνια και άλλα δέντρα, που φθάνουν μέχρι τις αμμουδερές παραλίες. Τα γύρω νησάκια, το νησί του μεγιστάνα Ωνάση Σκορπιός, το Σκορπίδι και πιο πέρα το νησί του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη η Μαδουρή, το Μεγανήσι, η Σπάρτη, ο Κάλαμος, ο Καστός, η Θηλειά και ο Κυθρός, συμπληρώνουν την εικόνα της.

Από αυτά το Μεγανήσι είναι το μεγαλύτερο.Με τον νέο σχηματισμό των Δήμων, αποτελεί τον δεύτερο Δήμο της Λευκάδας. Νησί με γοργούς ρυθμούς ανάπτυξης,  και ικανοποιητική τουριστική υποδομή.

Στο Μεγανήσι έζησαν άνθρωποι κατά την νεολιθική εποχή. Το πρώτο όνομα του ήταν Τάφος, από τον γιό της Ιπποθόης , κόρης του Λευκάδιου Λέλεγα και του Ποσειδώνα. Ο Όμηρος αναφέρει ότι βασίλευε στους Τάφιους ο Αγχίαλος, συνετός άνθρωπος και καρδιακός φίλος του Οδυσσέα, και κατόπιν ο γιός του ο Μέντης, με τη μορφή του οποίου παρουσιάστηκε η Αθηνά στον Τηλέμαχο. Οι κάτοικοί του ήταν ξακουστοί ναυτικοί, ταξιδευτές και έμποροι και δημιούργησαν μεγάλο στόλο. Για χρόνια ήταν οι μόνοι που εμπορεύονταν σίδηρο στην Μεσόγειο, και ήταν οι σημαντικότεροι ανταγωνιστές των Φοινίκων. Μερικοί Λατίνοι συγγραφείς υποστήριζαν ότι η αρχαία νήσος Κάπρια (το σημερινό, διάσημο θέρετρο της Ιταλίας, Κάπρι) ήταν αποικία των Ταφίων.
 Η παραδοσιακή αρχιτεκτονική του, ο φιλόξενος κόσμος του, η ήρεμη ζωή, η εναλλαγή των τοπίων και των χρωμάτων, τα γραφικά λιμανάκια με τις ψαροταβέρνες, οι χώροι του φαγητού και της διασκέδασης, η μαγευτική θέα του και τα ήρεμα νερά του Ιονίου δημιουργούν ένα ιδανικό περιβάλλον για διακοπές. Από τις πιο γνωστές παραλίες είναι: του Αϊ Γιάννη, το Πασουμάκι, τα Αμπελάκια, ο Αθερινός, ο Φάρος, το Λιμονάρι, η Ελιά, η Λουτρολίμνη η Μπερέτα και στο βορειοανατολικότερο σημείο του νησιού, το Φανάρι .Οι πολλοί και εξαιρετικοί όρμοι που διαθέτει το Μεγανήσι αποτελούν φυσικά λιμανάκια που προτιμούν πολλοί ιδιοκτήτες μικρών αλλά και μεγάλων σκαφών.

  Στην πόλη της Λευκάδας, υπάρχει η μοναδική  λιμνοθάλασσα, που φιλοξενεί σπάνια είδη πτηνών και προστατεύεται από τη σύμβαση Ramsar αλλά και από το Υπουργείο Πολιτισμού για την αμμουδιά της, που έχει αναγνωριστεί ως ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Στη Λευκάδα, στο ημιορεινό χωριό Μαραντοχώρι, υπάρχει λίμνη απαράμιλλης ομορφιάς με αετούς και πολλά είδη αρπακτικών πουλιών.

   Οι Λευκαδίτες ήταν παρόντες στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, στη μάχη των Πλαταιών, στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, συμμετείχαν στην εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου και αντιστάθηκαν στους Ρωμαίους τον 3ο αιώνα π.Χ.

 Είναι από τις σπουδαιότερες περιοχές της Ελλάδας σε πνευματικό δυναμικό. Είναι πολλοί οι Λευκαδίτες που διακρίθηκαν στα γράμματα, τις τέχνες και τις επιστήμες. Οι εθνικοί ποιητές Αριστοτέλης Βαλαωρίτης και Άγγελος Σικελιανός γεννήθηκαν, έζησαν και δημιούργησαν στη Λευκάδα.

Ο Λευκάδιος Χερν, Λευκαδίτικης καταγωγής έγινε ο Εθνικός ποιητής της Ιαπωνίας.

Αλλά και η μουσική έπαιξε από παλιά σπουδαίο ρόλο στη ζωή των Λευκαδιτών.

Πρώτη από όλη την Ελλάδα η Λευκάδα απόκτησε Φιλαρμονική. Η λαϊκή της μουσική επηρεάσθηκε από την Ηπειρωτική μουσική έχει δεχθεί όμως και τις επιδράσεις της Δύσης με τις καντάδες, τις όπερες και τις κορώνες. Στην πόλη της Λευκάδας γίνονται κάθε καλοκαίρι οι Γιορτές Λόγου και Τέχνης και το Διεθνές Φεστιβάλ Φολκλόρ.

Τα πατροπαράδοτα έθιμα διατηρούνται μέχρι σήμε­ρα χαρίζοντας στο νησί ένα δικό του χαρακτηριστικό χρώμα.

Περίφημα είναι και τα λευκαδίτικα κεντήματα, δείγματα της θαυμάσιας λευκαδίτικης (καρσάνικης) τέχνης.

 Οι Λευκαδίτες άνθρωποι ζωντανοί και φιλόξενοι καλοδέχονται τους ξένους.

Διατηρούν την παράδοση του νησιού τους αλλά παράλληλα το αναπτύσσουν για να παρέχει όλες τις σύγχρονες ανέσεις.

Η Λευκάδα διαθέτει ολοκληρωμένη τουριστική υποδομή και άριστες υπηρεσίες υποδοχής των ξένων, που κατακλύζουν το νησί κάθε καλοκαίρι.

Έχει όμως αποφύγει την παγίδα της άναρχης δόμησης. Φρόντισε να διατηρήσει το αυθεντικό της χρώμα συνδυάζοντας το με τη σύγχρονη τουριστική εξέλιξη.

 ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ

Η Κεφαλλονιά το όνομά της ένας θρύλος λέει ότι πήρε από τον Κέφαλο που έδιωξε τους Τηλεβόες, ενώ ο Όμηρος την αποκαλούσε  Σάμη και τους κατοίκους Κεφαλλήνες, όνομα που αποδίδεται γενικότερα στους υπηκόους του Οδυσσέα

Η Κεφαλονιά, η μεγαλόνησος του Ιονίου πελάγους βρίσκεται στην είσοδο του Πατραϊκού κόλπου ανάμεσα από τη Ζάκυνθο και τη Λευκάδα.

Δίπλα της βρίσκεται η Ιθάκη, το νησί που έχει συνδέσει το όνομα του με τον περιπλανώμενο Οδυσσέα. Τα δυο νησιά αποτελούν το Νομό Κεφαλονιάς -Ιθάκης, με πρωτεύουσα το Αργοστόλι.

Η Κουνόπετρα υπήρξε ένα από τα άλυτα μυστήρια του αιώνα μας, ενώ η λίμνη Άκωλη για χρόνια κρατούσε καλά το μυστικό του βυθού της. Οι Καταβόθρες του Αργοστολίου δέχονται μεγάλες ποσότητες θαλάσσιου νερού και το οδηγούν υπογείως στο ανατολικό μέρος του νησιού στην περιοχή της Σάμης, χώρο που έχει χαρακτηριστεί ως μοναδικό σπηλαιολογικό πάρκο, αφού εκτός των άλλων, φιλοξενεί και το εκπληκτικής ωραιότητας λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης.

Το 1953 η Κεφαλονιά δέχθηκε μεγάλο πλήγμα από ένα καταστροφικό σεισμό.

Οικισμοί που παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον είναι το Φισκάρδο, τα Κουρκουμελάτα και η Αγία Ευφημία. Στη Κεφαλονιά υπάρχουν πολλές περιοχές με μεγάλο αρχαιολογικό ενδιαφέρον που καλύπτουν ιστορικά όλες τις περιόδους και πλήθος εκκλησιών και επτανησιακών καμπαναριών. Υπάρχουν ακόμη, πλούσια βιβλιοθήκη, θέατρο «Ο Κέφαλος», Φιλαρμονικές ορχήστρες, Αρχαιολογικό, Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο.

 Η Κεφαλονιά είναι ένα νησί που εντυπωσιάζει κάθε επισκέπτη του με τις ανεπανάληπτες φυσικές ομορφιές, τα ιστορικά μνημεία και την εγκάρδια φιλοξενία των κατοίκων.
.

Είναι ένα νησί με έντονες αντιθέσεις. Καταπράσινες εύφορες εκτάσεις, απόκρημνες πλαγιές, δαντελωτές ακρογιαλιές, χρυσαφένιες αμμουδιές, κόλποι, λιμανάκια και γραφικά χωριά. Όλα αυτά δημιουργούν τη μοναδική φυσιογνωμία του νησιού.
Η Κεφαλονιά είναι το πιο ορεινό νησί του Ιονίου. Το σημαντικότερο βουνό είναι ο Αίνος, με υψηλότερη κορυφή το Μεγάλο Σωρό (1626 μ. υψόμετρο). Ο ορεινός όγκος του Αίνου με την πλούσια χλωρίδα και πανίδα έχει χαρακτηριστεί ως Εθνικός Δρυμός από το 1962. Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το ελατοδάσος. Επίσης, τα διάφορα είδη θάμνων που συναντάμε στο βουνό κερδίζουν βλέμματα θαυμασμού, ενώ στο δρυμό βρίσκουν καταφύγιο η αλεπού, ο λαγός, το κουνάβι, και σπάνια είδη ορνιθοπανίδας, όπως η πετροπέρδικα και ο φιδαετός.
Εκτός από τις αστείρευτες φυσικές ομορφιές η Κεφαλονιά, έχει να επιδείξει και μια πλούσια ιστορική διαδρομή, η οποία αποτυπώνεται στα αξιόλογα ιστορικά μνημεία, τα φρούρια και τους αρχαιολογικούς χώρους που συναντάμε κατά την περιήγησή μας στο νησί.
Γενικότερα, οι Κεφαλλονίτες ξεχωρίζουν για τη ζωντάνια τους και τα φιλικά τους συναισθήματα. Η κουλτούρα τους, όπως συμβαίνει και σε όλα τα Επτάνησα, έχει επηρεαστεί από τους Ενετούς οι οποίοι υπήρξαν κυρίαρχοι των Ιόνιων νησιών για πολύ καιρό. Η μουσική και ο χορός αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής τους, ενώ η φιλοξενία τους είναι υποδειγματική.
Οι τουριστικές υποδομές του νησιού βελτιώνονται χρόνο με το χρόνο. Η Κεφαλονιά έχει εξελιχθεί σ’ ένα τουριστικό θέρετρο υψηλών προδιαγραφών. Κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες από κάθε γωνιά της γης επισκέπτονται το νησί για να γνωρίσουν τις καλλονές του και τα μυστήρια του…

 ΙΘΑΚΗ

Η Ιθάκη βρίσκεται βορειανατολικά της Κεφαλονιάς, στην οποία ανήκει διοικητικά και χωρίζεται με στενό δίαυλο πλάτους 3.5 χλμ.  Νησί πασίγνωστο σε όλο τον κόσμο από τον πολυμήχανο Ομηρικό Οδυσσέα, σύμβολο της νοσταλγίας και της αγάπης για την «πατρίδα».  

Η Ιθάκη είναι νησί σπάνιας ομορφιάς με χαρακτηριστική εναλλαγή άγριας και ήμερης φύσης και συνεχείς εναλλαγές στο τοπίο. Πρωτεύουσα είναι το Βαθύ. Μια μικρή γραφική πόλη με ένα ιδιόμορφο κόλπο, που κλείνει στην αγκαλιά του το νησάκι Λαζαρέτο και τα ενετικά κάστρα του. Μια λωρίδα γης, στον Αετό συνδέει τις δύο χερ­σονήσους του νησιού.  

 Η Ιθάκη ή Θιάκι όπως ονομάζεται από τους ντόπιους, πρωτοκατοικήθηκε στα προϊστορικά χρόνια. Εδώ σύμφωνα με τον Όμηρο ήταν το βασίλειο του Οδυσσέα, που το ανάκτορο του εντοπίστηκε από τον Schliemann σε ένα από τα υψώματα, όπου ανασκάφηκε προϊστορική ακρόπολη την οποία οι ντόπιοι ονομάζουν «Κάστρο του Οδυσσέα».

Οι ανασκαφές της Αγγλικής Αρχαιολογικής Σχολής έφεραν στο φως σημαντικά ευρήματα, από την ακρόπολη των Κλασικών και Ελληνιστικών χρόνων, πολλά από τα οποία Βρίσκονται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο. Σύμφωνα με τα ευρήματα των ανασκαφών, το νησί δέχτηκε τους πρώτους κατοίκους στο 3000 π.Χ. περίπου και κατοικείται και στην Εποχή του Χαλκού. Η ακμή του όμως άρχισε μετά το 1000 π.Χ, όπου και χρησιμοποιήθηκε σαν εμπορικός σταθμός πόλεων της ηπειρωτικής Ελλάδας και ιδιαίτερα της Κορίνθου.

Στο βουνό Αετός ανακαλύφθηκε ένα σημαντικό ιερό, που από τα ευρήματα του συμπεραίνεται ότι το  νησί ήταν σε μεγάλη επικοινωνία με πολλές πόλεις του αρχαίου κόσμου.

Μια δεύτερη ακρόπολη υπήρχε στον Άγιο Αθανάσιο κοντά στο Σταυρό, ενώ στον Άγιο Γεώργιο ανακαλύφθηκε μικρό ιερό άγνωστης θεότητας.

ΖΑΚΥΝΘΟΣ

Η Ζάκυνθος το όνομα όπως αναφέρει ο Όμηρος το έλαβε από τον Ζάκυνθο, που ήταν γιος του βασιλιά της Τροίας Δάρδανου. Ο Ζάκυνθος έφτασε στο νησί από την Αρκαδική Πόλη Ψωφίδα και εγκαταστήθηκε γύρω στα 1500 π.χ όπου έκτισε την ομώνυμη πόλη.  Ο Όμηρος την αναφέρει ως Υλήεσσα (δασωμένη) και θεωρεί πρώτο οικιστή της τον Ζάκυνθο, γιο του Βασιλιά της Φρυγίας Δάρδανου. Η μυθολογία θέλει τους θεούς Άρτεμη και Απόλλωνα να τριγυρίζουν γοητευμένοι στο νησί από τις ομορφιές του.

 Το νοτιότερο νησί του Ιονίου πελάγους, φημίζεται για τα σμαραγδένια του νερά. Νησί πλούσιο με αγροτική παραγωγή στηριγμένη κυρίως στη καλλιέργεια της ελιάς, εσπεριδοειδών και σταφίδας, έχει ανεπτυγμένο τουρισμό και πλούσια παράδοση.  

Οι ακτές της στα βόρεια και τα δυτικά είναι βραχώδεις, επιβλητικές και σχηματίζονται πολλές θαλάσσιες σπηλιές, όπως οι θαυμάσιες Γαλάζιες σπηλιές. Στα ανατολικά και νότια σχηματίζουν απάνεμους κολπίσκους, με μεγαλύτερο αυτό του Λαγανά και αμέτρητες γραφικές παραλίες. Ολόγυρα υπάρχουν μικρά νησάκια που συμπληρώνουν το τοπίο.  

Νησί γεμάτο αντιθέσεις, στο μεγαλύτερο μέρος ορεινό με χαμηλά πευκόφυτα βουνά και εύφορους κάμπους. Το κλίμα είναι εύφορο με πολλές βροχές και μεγάλη ηλιοφάνεια. Πρωτεύουσα είναι η αρχοντική πόλη της Ζακύνθου, χτισμένη στη νοτιοανατολική πλευρά με επιβλητικά κτίρια, ονομαστές εκκλησίες και όμορφες πλατείες.  

.Ζάκυνθος, νησί της ποίησης και της μουσικής.

Πατρίδα του Διονυσίου Σολωμού, του εθνικού ποιητή της Ελλάδας, του Κάλβου και του Ξενόπουλου, η Ζάκυνθος είχε και συνεχίζει να διατηρεί ένα σπουδαίο πολιτισμό.

Η επιρροή της Βενετίας μαζί με την Ελληνική παράδοση δημιούργησαν τη χαρακτηριστική Ζακυνθινή κουλτούρα. Εδώ έχουν αναπτυχθεί όλες οι μορφές της τέχνης .

Η σχέση των Ζακυνθινών με τη μουσική ξεκινά από τα πανάρχαια χρόνια, με τη λατρεία του θεού της μουσικής, Απόλλωνα. Στην Ενετοκρατία αναπτύχθηκε η περίφημη Ζακυνθινή καντάδα που φθάνει μέχρι σήμερα. Στη Ζάκυνθο ιδρύθηκε η πρώτη μουσική σχολή της Ελλάδας και από εδώ κατάγονται πολλοί μουσικοί με διεθνή αναγνώριση.

Μεγάλη ανάπτυξη έχει και το θέατρο, από την εποχή των Ιταλών. Η σάτιρα στις Ομιλίες, ένα είδος λαϊκής επιθεώρησης όπως και η όπερα, κλασσικό ιταλικό είδος βρίσκουν μεγάλη απήχηση στο νησί.

Σήμερα, η Ζάκυνθος αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά κέντρα της Ελλάδας.

 Η πόλη της Ζακύνθου απλώνεται στους πρόποδες του λόφου κάτω από το Κάστρο. Σώζονται κτίρια και αρχοντικά, με το χαρακτηριστικό χρώμα της ώχρας, με λότζες και βενετσιάνικες στοές, με τη Στράντα Μαρίνα στην παραλία, την περίφημη Ρούγα, το εμπορικό κέντρο με τις γραφικές καμάρες και την πλακόστρωτη κεντρική πλατεία του Αγίου Μάρκου. Στη Ζάκυνθο η ευαισθησία των κατοίκων για το περιβάλλον έχει διατηρήσει μεγάλες εκτάσεις αναλλοίωτες. Φροντίζοντας να μη διαταράξουν το οικοσύστημα βοήθησαν να διαιωνίζονται σπάνια είδη θαλάσσιας πανίδας. Εδώ ζει η γνωστή χελώνα της Μεσογείου Carreta–carreta, που για εκατομμύρια χρόνια χρησιμοποιεί τις νότιες παραλίες της Ζακύνθου ως τόπο αναπαραγωγής της. Το ίδιο και ένα άλλο σπάνιο είδος φώκιας, η Monachus–monachus, που απαντιέται στις νοτιοδυτικές ακτές του νησιού.

ΚΥΘΗΡΑ

  Στα «Κύθηρα το υγρό στοιχείο και τα ερείπια – σημάδια μιας ανθρώπινης παρουσίας που πέρασε κάποτε, δοκιμάστηκε στον μύθο και την πραγματικότητα, αναμετρήθηκε με τα στοιχεία της φύσης, και δημιούργησε. Τα «Κύθηρα» μαγνητίζουν  στις στιγμές  εκείνες της φύσης και του φωτός που αναδύουν σιωπή. Αναζητούν το μύθο της ψυχής του νησιού, στέκονται στην ιστορία ξεφυλλίζοντας γραπτές πηγές περιηγητών και χρονικά ιερέων, ζητούν επίμονα να αναδυθούν στην επιφάνεια. «Φτάνουν, πλησιάζουν, γλύφουν ερωτικά τα θεία κύματα, που χατρίζουν την ημέρα στα Κυθέρεια…  Κύθηρα, το νησί που η θεά Αφροδίτη επέλεξε να αναδυθεί. Τα Κύθηρα βρίσκονται στα νότια της Πελοποννήσου, ανήκουν στα Επτάνησα και λόγω της γεωγραφικής τους θέσης έχουν επηρεαστεί από διάφορους πολιτισμούς που διαμόρφωσαν με το πέρασμα των χρόνων ένα ιδιαίτερο ύφος στο νησί.
Τα Κύθηρα είναι καταπράσινα με χρυσές αμμουδιές και οροπέδια που φτάνουν ως την θάλασσα και σχηματίζουν μικρούς όρμους.
Χαρακτηριστικό των Κυθήρων είναι η περίεργη αρχιτεκτονική με στοιχεία από τα Επτάνησα, τις Κυκλάδες και την Πελοπόννησο. Στο νησί υπάρχουν Ενετικά, Βυζαντινά και μεσαιωνικά μνημεία. κάστρα, ξωκλήσια, και ανάμεσα τους σοκάκια με καμάρες σε κυκλαδίτικο ύφος.

. Η βλάστηση είναι πλούσια, κυρίως στα βόρεια και δυτικά τμήματα του νησιού. Το κλίμα είναι μεσογειακό, με αρκετή υγρασία και ισχυρούς ανέμους κυρίως το χειμώνα. Σε αρκετά σημεία του νησιού υπάρχουν πηγές που ρέουν όλο το χρόνο.

Στα ΚΥΘΗΡΑ η φύση βελτιώνεται από τον πολιτισμό. Οι επισκέπτες ερωτεύονται και εξοικειώνονται εύκολα με το νησί. Η ιστορία άρχισε μόλις!

 Θα μπορούσαμε ατέλειωτο χρόνο να σεργιανάμε στα Επτάνησα. Απίστευτα γοητευμένοι από τις φανταστικές ακρογιαλιές, τις πεντακάθαρες θάλασσες, την καταπράσινη φύση και τους καλωσυνάτους Επτανήσιους,που μέσα τους κουβαλούν την αγάπη για τον πολιτισμό, ρομαντικοί και ονειροπώλοι, που στοχεύουν να παραμείνουν ακοίμητοι φρουροί της πολιτιστικής κληρονομιάς που απλόχερα προσέφεραν σε όλο τον κόσμο δεκάδες Συμπατριώτες Επτανήσιοι Λόγιοι και ποιητές.